این پژوهش با توجه به گسترش مطالعه روابط مصرف کننده با برند در مراحل پس از تصمیم گیری مصرف کننده برای خرید و در شرایطی که سبب مقایسه های نامطلوب با برند های قبلی شده است، به بررسی نقش شناسایی برند مصرف کننده در پاسخ مصرف کننده به پشیمانی از خرید می پردازد.نویسندگان بر این باورند که شناسایی برند مصرف کننده بر اساس مبانی نظری پشیمانی و ...
بیشتر
این پژوهش با توجه به گسترش مطالعه روابط مصرف کننده با برند در مراحل پس از تصمیم گیری مصرف کننده برای خرید و در شرایطی که سبب مقایسه های نامطلوب با برند های قبلی شده است، به بررسی نقش شناسایی برند مصرف کننده در پاسخ مصرف کننده به پشیمانی از خرید می پردازد.نویسندگان بر این باورند که شناسایی برند مصرف کننده بر اساس مبانی نظری پشیمانی و ادبیات ارتباط با مصرف کننده-برند، برند را از عواقب منفی پشیمانی از خرید از طریق تقویت مقررات پشیمانی مصرف کنندگان و کاهش مقابله با ناراحتی رفتاری مصرف کنندگان، ایمن می سازد. یک مطالعه تجربی با استفاده از سناریوی پشیمانی برای برندهای مورد علاقه شرکت کنندگان، از نقش حفاظتی شناسایی مشتری بهوسیله برند حمایت میکند نتایج نشان میدهند که شناسایی مصرف کننده بهوسیله نشان تجاری ، اثرات منفی پشیمانی از رضایت و نیتهای رفتاری مصرف کننده را کاهش داده و بر رضایت بر قصد خرید دوباره/ثبت سفارش دوباره را تأثیر مثبتی دارد. یافتهها مبانی نظری پشیمانی و روابط بین مصرف کننده و نام تجاری را توسعه میدهند و دیدگاههای مدیریتی را برای توسعه راهبردهای مؤثر برندسازی تحت شرایط فشار شدید رقابتی را فراهم میآورند.
