نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

• علی ارامون ¹
• هانیه آرامون ²

¹ استاد اخلاق وفقه

² لیسانس مشاوره و امور تربیتی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد گنبدکاووس

چکیده

مقدمه و هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش مهارت‌های اجتماعی بر سازگاری فردی-اجتماعی و تاب‌آوری دانش آموزان پسر مقطع متوسطه انجام شده است.
مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر نیمه تجربی با گروه آزمایش، گروه گواه و طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان مراجعه کننده به مرکز مشاوره آموزش و پرورش غرب تهران انتخاب شدند. از بین آن‌ها نمونه‌ای به حجم 30 نفر به‌صورت تصادفی انتخاب و در دو گروه آزمایش و گواه کاربندی شدند. افراد گروه آزمایش، مداخلات 8 جلسه‌ای را به‌صورت گروهی دریافت و افراد گروه گواه در لیست انتظار قرار گرفتند. هر دو گروه قبل و بعد از آزمایش، مقیاس سازگاری دانش‌آموزان (سینها و سینگ، 1993) و پرسشنامه تاب آوری (کانر و دیویدسون، 2003) را پاسخ دادند. برای تجزیه‌وتحلیل داده‌های به‌دست ‌آمده از روش‌های آمار توصیفی و تحلیل کوواریانس استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که آموزش مهارت‌های اجتماعی بر سازگاری اثر داشته است F= 26/74)، (P < 0/001. همچنین این آموزش میزان تاب آوری را نیز به‌طور معناداری افزایش داده است F= 40/78)، (P < 0/001.
نتیجه‌گیری: بر اساس یافته‌ها می‌توان نتیجه‌گیری کرد که آموزش مهارت‌های اجتماعی سازگاری و تاب آوری را در دانش آموزان پسر مقطع متوسطه ارتقا می‌دهد.

کلیدواژه‌ها

• آموزش مهارت‌های اجتماعی
• سازگاری
• تاب آوری
• دانش‌آموز